کد مطلب:77734 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:106
یعنی از وصیتی است كه وصیت كرد امیرالمومنین علیه السلام به آن وصیت سپاهی را كه برانگیخت آن را به سوی دشمن. «فاذا نزلتم بعدو، او نزل بكم، فلیكن معسكركم فی قبل الاشراف، او سفاح الجبال، او اثناء الانهار، كیما تكون لكم ردءا و دونكم مردا. و لتكن مقاتلتكم من وجه او اثنین و اجعلوا لكم رقباء فی صیاصی الجبال و مناكب الهضاب لئلا یاتیكم العدو من مكان مخافه، او امن.» یعنی پس در وقتی كه وارد شدید به دشمنی، یا وارد شد دشمن به شما، پس هر آینه باشد مكان لشكر شما در نزد بلندیها، یا دامن كوهها یا كنار رودخانه ها، تا اینكه بوده باشد از برای شما معین و پیش روی شما مانع میان شما و دشمن و هر آینه باید باشد محاربه ی شما از یكدسته یا دو دسته و بگردانید از برای شما دیده بانان به جهت قلعه های كوهها و بالای تلها، تا اینكه نیاید شما را دشمن از جای خوفناك، یا جای سلامتگاه. «و اعلموا ان مقدمه القوم عیونهم و عیون المقدمه طلائعهم و ایاكم و التفرق، فاذا نزلتم فانزلوا جمیعا و اذا ارتحلتم فارتحلوا جمیعا و اذا غشیكم اللیل، فاجعلوا الرماح كفه و لا تذوقوا النوم الا غرارا او مضمضه.» یعنی بدانید كه به تحقیق كه پیشرو طائفه دیده بان ایشان است و دیده بان پیشرو و قراولان ایشان است و دور دارید نفسهای شما را از متفرق شدن، پس در وقتی كه فرود می آیید فرود آیید همگی و در وقتی كه كوچ می كنید كوچ كنید همگی و در وقتی كه فرو گیرد شما را شب بگردانید نیزه ها را مستدیر، یعنی بزنید در دور شما مانند دائره و نچشید خواب را مگر اندك از اوقات، یا به عنوان مضمضه كردن، یعنی به عنوان نعاس و چرت زدن كه غلبه نكند شما را، مانند مضمضه كه به حلق نمی رسد. [صفحه 1031]
و من وصیته وصی بها علیه السلام جیشا بعثه الی العدو
صفحه 1031.